Aan alle mooie liedjes komt een eind...

Lieve vrienden,

Het einde van mijn erasmusavontuur is in zicht en dus wordt dit mijn laatste blogbericht...Ik maakte hier immers wel nog het één en ander mee! De nieuwe foto's zijn daarvan het bewijs.

Voor ik naar huis keerde in december,vierde ik hier nog mijn verjaardag. Ik had gekookt (pasta met zalm en pesto en als dessert mijn alomgekende fruitsla) en de meisjes hadden als verrassing mijn kamer versierd. Het werd een heel tof feestje,met een cadeautje en een ware chocoladeverjaardagstaart. Uiteraard speelden we erna nog wat partijtjes jungle speed,het spel waarin ik overigens nog steeds geen echte topper ben. Het mag gezegd, 't was één van de mooiste verjaardagen die ik al meemaken mocht!

De maand januari hier vloog al voorbij en werd gevuld met het maken van onze laatste paper(waarvan we morgen onze punten krijgen), studeren voor twee monderlinge examens (één keer 30/30 en één keer 28/30) en een tripje naar Rome.

Rome,de stad van de gladiatoren,de fora, gekke bouwwerken,beroemde keizers en al even beroemde redevoeringen die ik in mijn Latijnse lessen maar al te graag las.... Een stad waar ik al lang eens heen wilde,dus zo gezegd zo gedaan, vertrokken we (Charlotte,Svenja,Lisa,Ieva en ik) in de nacht van donderdag op vrijdag met de trein. Helaas begon het in mineur en werd mijn portefeuille daar gestolen,waardoor weeen bezoekjemoesten brengen aan de politie.Toch werden het vier toffe dagen (wel met veel regen) en viel m'n mond meermaals open van verbazing bij het zien van al die prachtige,kolossale bouwwerken van die oude Romeinen: het Colosseum, Forum Romanum,Panthenon, het Vaticaan,... Ik werd een fan van Rome en keer dus zeker nog eens terug!

Sinds maandagavond vertoef ik weer in Bologna enhou ik me bezig met inpakken,het regelen van papieren,gezellig samenzijn met de vrienden,... Het einde komt immers heel erg dichtbij (zaterdagavond ben ik definitief terug) en maakt me een beetje weemoedig. Ik ga hier immers heel wat missen: de mensen die ik leerde kennen, Bologna,de stad die eigenlijk mijn tweede thuis werd, de gezelligheid,... Ik beleefde hier een heerlijke tijd,maar helaas komt aan alle mooie liedjes een eind. De komende dagen worden er dan ook van afscheid nemen van alles en iedereen, al ben ik zeker dat ik met hen contact hou.

Het Bologna-avontuur is alleszins de mooiste tijd van mijn leven geworden,een tijd om niet te vergeten!

En met deze zin,is alles gezegd,dus tot in België allemaal!

Ruth

Wist je dat...

Dag makkers,

Veel meegemaakt sinds mijn laatste verhaal hier,mijn excuses alleszins voor het lange wachten! Om het wat korter te houden,hier enkele weetjes...

Wist je dat...

- ik 30/30 behaalde voor de presentatie die ik samen met Charlotte deed over de integratie van mensen met een beperking in België?

- ik gedaan heb met de lessen en me nu 2 papers en 2 examens wachten in januari?

- Hanne hier op bezoek kwam en dat ongelooflijk leuk was?

- ik heel erg genoot van de 3 dagen thuis en uiteraard ook van de chirofuif?

- mijnmama en papahier 2 dagen langer vastzaten wegen stakingen en leugens van Ryanair?

- ze genoten van hun tijd hier en ik ook?

- ik samen met hen naar een park ging met een prachtig uitzicht op Bologna?

- Italianen een heel luid,maar sympathiek volk zijn?

- Bologna 7 geheimen heeft,die ik nog niet allemaal ontdekte?

- Bologna prachtige kerstverlichting heeft en een grote kerstboom op het plein?

- het hier ook pijpenstelen kan regenen,zoals de voorbije dagen?

- ik tortellini's leerde maken dankzij echte Italiaanse oudjes?

- ik het ga uitproberen zondag en bij een succes ook eens in Gent m'n kookkunsten ten toon zal spreiden?

- we elke donderdag oude hits ophalen (onder andere the spice girls) en erna een dansje gaan zetten?

- ik zelfs na enkele keren spelen nog steeds vrij slecht ben in jungle speed?

- ik hier ongelooflijk geniet met de mensen die ik leerde kennen en besef dat mijn tijd hier bijna gedaan is?

- ik dat heel jammer vind?

- ik wel nog een heel mooi vooruitzicht heb,namelijk een tripje naar Rome voor 5 dagen voor mijn definitieve terugkeer?

- ik enkele foto's zal toevoegen van mijn ouders,de feestjes,het gezellig samen zijn met mijn vrienden?

- ik op 18 december huiswaarts ga voor twee weken om daar kerst en nieuwjaar te vieren?

- ik hoop jullie dan misschien eens tegen het lijf te lopen in Gent?

- ik de kollewijven heel hard mis hier?

- ...

Ik zou nog eindeloos kunnen doorgaan,maar laat het hierbij. Het belangrijkste is immers dat ik hier nog steeds van elk moment geniet en heel goed besef hoe plezant het al was en nog zal zijn. Al merk ik hier ook waar ik naar mag terugkeren en hoe ik iedereen in België mis. Een leuke gedachte eigenlijk! Om niet te sentimenteel te worden, stop ik hier en zeg ik graag: tot snel!

Ruth

Bologna leeft!

Dag iedereen,

Er werd me gevraagd nog eens wat foto's toe te voegen en bij deze is dat ook gebeurd. Ik maakte enkele nieuwe mapjes waar je die in kan terugvinden... Ik zat hier immers niet stil de voorbije tijd!

Op 25 oktober kwamen Sarah en Lotteke hier toe voor een bezoekje. De hereniging met mijn zus was dus een feit en het werd een onvergetelijke tijd! Ik toonde hen enkele leuke plekjes in Bologna en zelf ondernamen ze een dagtripje naar Venetië. Charlotte en ik konden hen niet vergezellen aangezien we die dag onze presentatie over racisme en het Vlaams Belang in België moesten doen. De Italiaanse studenten en de prof waren zeer geïnteresseerd en het lukte ons vrij goed alles uit te leggen. Met Sarah en Lotteke ging ik ook naar Bologna - Juventus kijken, een ware belevenis werd dat! Kieran,de Ierse jongen die bij mij woont en regelmatig gaat kijken, bracht ons naar het stadion.Daarschreeuwden we de longen uit ons lijf om Bologna,met de Belgische Gaby Mudingayi,aan te moedigen (tot grote ergernis van enkele Juvesupporters),maar het mocht niet baten: 1-2 verloren!

Op donderdag 30 oktober keerden Lotteke en mijn zus dan terug naar Gent en ik ging die ochtend eens een kijkje nemen op de piazza maggiore, alwaar een heuse betoging gepland was van studenten,leerkrachten en proffen tegen de nieuwe onderwijsplannen van de regering Berlusconi. Dit was trouwens al de hele tijd aan de gang in Bologna en de rest van Italië. Zo hadden wij onze laatste les van pedagogia interculturale gewoon buiten op een plein,alwaar proffen samenkwamen om actie te voeren. Het leeft hier echt bij de studenten. Je merkt hoe vurig sommigen erover discussieren en ermee bezig zijn.

Op vrijdag was er een halloweenfeestje waar we naartoe wilden gaan, maar er was te veel volk,dus geraakten we uiteindelijk niet binnen (het regende immers en we moesten buiten wachten). En we hadden nochtans onze heksenhoeden op!

De volgende dag kwam Gunther toe en met hem ging ik de trappen op naar de kerk van San Luca. Het is een zware tocht naar boven,maar de kerk is wel de moeite om eens te zien en ook het uitzicht is vrij mooi (al zagen wij niet zoveel wegens het slechtere weer). Ook gingen we eens naar een park in Bologna. Dinsdag vertrokken we dan vroeg in de ochtend met de trein naar Venetië voor twee dagen. De eerste dag werd een heuse pechdag: het goot water,we namen 2 keer een verkeerde bus en konden niet meer binnen in de basiliek. We kuierden dus een beetje rond,als verzopen kippen, en merktenop hoe mooiVenezia is. De volgende dag bezochten we enkele leuke plekjes,we namen de boot van het ene eilandje naar het andere, deden kerken aan,... Op het beroemde San Marcoplein bezochten we de basiliek (ik stond versteld van de pracht en praal) en het Palazzo Ducale, een prachtig paleis met verschillende zalen en een gevangenis. Van daaruit stonden we op 'de brug der zuchten', alwaar de gevangenen voor een laatste keer de buitenlucht en de vrijheid konden zien,alvorens ze opgesloten werden. Het moet gezegd: Venetië is een echte aanrader!

Morgen begint het tweede deel van mijn semester hier,met nieuwe lessen,ik ben al benieuwd! Dinsdag komt Hanne dan voor een blitsbezoekje naar hier. Op donderdagavond 20 november keer ik dan zelf even huiswaarts voor een optreden, bij toeval de chirofuif (ik mis mijn kollewijven!) en dankzij mijn mutti ook een kappersbezoek. De zaterdag keer ik dan terug samen met mijn mama en papa,die Bologna ook wel eens willen komen bewonderen...

Jullie lezen het,het gaat hier goed! Ik hoop dat het jullie in België ook allemaal goed vergaat. Bedankt alleszins voor de leuke reacties op mijn blog!

Tot hoors en voor velen: tot op ALERT!

Ruth

Uitstapjes troef

Dag allen,

De voorbije weken waren heel plezant,ik heb dus weer veel te vertellen.

Op 11 oktober gingen we naar 'de locomotief',een kleine club hier in Bologna,alwaar de Belgische dj's the glimmers draaiden. Als echte Belgen konden we dat immers niet missen! We trokken erheen met Ieva,Svenja en enkele Italianen en het werd het leukste feestje tot nu toe! We maakten ook een praatje met één van de dj's,een zeer sympathieke man... Ik ben fan,dat is zeker!

Vorige week had ik dan bezoek van mijn tante en Philippe. Ik toonde hen enkele leuke plaatsjes en beklom met mijn tante één van de twee torens van Bologna. Ze namen me ook twee keer mee uit eten en we gingen eens shoppen...Wat heeft een mens meer nodig?

Zaterdag vertrokken ze dan weer huiswaarts en ging ik met Ieva,Lisa en Charlotte op uitstap naar Ferrara,een stadje hier dichtbij. We liepen er de hele dag in rond en het was echt mooi, al hou ik toch meer van Bologna en zijn drukte...We gingen er ook een oud Romeins huis binnen waar we beelden en muurschilderingen konden bewonderen en uiteraard ook de plaatselijke kerk (dat kon niet anders,met mij erbij!).

Deze week planden we dan een tweedaagse trip naar cinque terre aan zee met een groepje van 6 meisjes: Ieva uit Letland, Svenja,Lisa en Stella uit Duitsland en Charlotte en ik. We vertrokken in de vroege uurtjes en kwamen daar aan na meer dan 3 uur op de trein. Cinque terre zijn eigenlijk 5 dorpjes in de bergen langs de zee waar je kan doorwandelen. We vertrokken in Riomaggiore lang de via dell'amore (romantisch,jawel!) naar Manarola, het tweede dorpje. Het was warm weer,dus bleven we soms gewoon zitten om te genieten van het prachtige uitzicht. Het eerste deel van de tocht was geen fysieke beproeving,maar dit veranderde als we de trappen beklommen die je naar het derde dorpje, Corniglia, leiden. Daar dronken we een glas,om erna pas echt de bergen in te trekken om ook nog Vernazza te bereiken. Vier dorpjes in 1 dag,daar wordt een mens al eens wat moe van! Gelukkig zijn er treinen tussen de dorpjes,dus keerden we zo terug naar Riomaggiore waar we overnachtten in een appartementje. Vrijdag wilden we dan de zwaarste tocht ondernemen van het vierde naar het vijfde dorpje, Monterosso genaamd. Het regende echter vrij hard, dus besloten we ons te verplaatsen met de trein en zo nog wat rond te lopen. 5 uur later kwamen we terug aan in Bologna,ik was doodmoe,maar gelukkig! De foto's geven een beetje weer hoe mooi het er was, al kan je dat nooit perfect weergeven. Mijn advies: ga er zelf heen!

Tussen al die uitstapjes door, gaan we ook naar de les. Volgende week eindigen de lessen van het eerste deel van ons semester en voor het vak pedagogia interculturale moeten alle erasmussers een presentatie doen. Wij gaan het hebben over racisme in België en over het Vlaams Belang (de prof kende de partij en wilde er wel wat meer over weten). Begin november hebben we dan een weekje vrijen dan ga ik naar Venetië met Gunther en ook Rome staat nog op mijn verlanglijstje... Normaal gezien gaan Charlotte en ik daar in januari heen, als aflsuiter van onze tijd hier... Leuke vooruitzichten dus (al hebben we eerst nog examens)!

Ik voegde foto's toe van alle uitstapjes,om jullie jaloers te maken!

Met liefs,

Ruth

Rechtzetting!

Hallo,

Even iets rechtzetten,bij het adres moet je een andere naam schrijven,namelijk:

Seck Momar of Marrafino Rosaria (de eerste is goed denk ik,wel tussen haakjes ook mijn naam).

Excuses voor de fout,maar ik wist het zelf niet. Nu kunnen jullie dus massaal fanmail versturen per post!

Groeten,

Ruth

Leve Bologna!

Bongiorno,

Alles gaat hier z'n gewone gangetje,maar toch heb ik weer veel te vertellen, zodat jullie op de hoogte blijven van wat ik hier allemaal doe (en dat is toch ook net de bedoeling van zo'n blog).

Vandaag had ik mijn laatste les Italiaans, ik ben geslaagd voor de eindtest en haalde niet minder dan 90%, maar zo moeilijk washet eigenlijk niet. Helaas krijg ik er wel geen studiepunten voor... Als afsluiter keken we naar een Italiaanse film: 'Il postino' ofte 'The postman', blijkbaar een ware klassieker hier. Na afloop ging ik dan nog met enkelen iets drinken, om in schoonheid te eindigen, al zal ik ze hier wel nog allemaal tegenkomen. Mijn lerares Mima zal ik wel moeten missen, heel jammer, want Charlotte en ik vinden haar allebei heerlijk!

Vorige week zaterdag washet hierfeest voor San Petronio met muziek (een harmonie) en een vuurwerk 's avonds. Ook op vrijdagavond stond al een groot podium op de Piazza maggiore, waar we genoten van een Turkse dansvoorstelling en geloof me,die Turken weten wat dansen is! Zaterdagmiddag ging ik ook naar een plaatselijk museum met Griekse, Egyptische en Etruskische kunst. Bologna is immersniet alleen een kerkenoord,maar er zijn hier ook heel wat musea, iets waar ik meer dan blij om ben!

De voorbije 2 woensdagen werd al een Spaans en Duits feestje georganiseerd voor erasmussers in een kleine club. Er was telkens een buffet met eten van het desbetreffende land (of toch min of meer) en een klein optreden of een dansdemonstratie. Erna werd echter telkens dezelfde muziek gedraaid (heel oude hits, deze week zijn zelfs the spice girls de revue gepasseerd,tot groot jolijt van Charlotte!). Ik amuseerde me er altijd, vooral dankzij het toffe gezelschap,dat is ook te zien op de foto's (nieuwe in het mapje 'allerlei'). Een Belgische avond zal er wellicht niet worden georganiseerd, al zijn Charlotte en ik van plan dat zelf eens te doen om onze vrienden te laten kennismaken met Milk Inc, toch wel één van onze Belgische trotsen!

We introduceerden ook al jungle speed, hetgeen blijkbaar ook niet gekend is in andere landen. Svenja en Co vonden het heel tof en we lachten ons reeds te pletter,dus een jungle speed/Belgische avond komt er hoedanook nog eens!

Het weer is hier allesbehalve Belgisch,het is zelfs weer heel zonnig, een heropflakkering van de zomer lijkt het wel...

Het is hier dus nog steeds heel plezant,al mis ik jullie allemaal wel! Ik heb echter weer wat bezoekjes in het vooruitzicht: mijn tante komt maandag en op 25 oktober worden de zusjes Verbeken hier opnieuw herenigd en Lotteke komt dan ook mee. Uiteraard volg ik hier ondertussen mijn lessen,die vrij goed te begrijpen zijn en bovendien ook echt interessant!

Omdat enkelen het vroegen, hierbij mijn adres:

Claudio Hirsovoiu (schrijf misschien wel tussen haakjes mijn naam ook)

Via Azzo Gardino 1

40122 Bologna

Italia

Tot snel,

Rudy

Een update

Ciao tutti,

Een update was wel eens noodzakelijk, daarom heb ik enkele foto's toegevoegd,onder andere van onze trip naar Rimini en San Marino en van de bezoekers.

Afgelopen weekend gingen Charlotte en ik naar Pisa,om eens de toerist uit te hangen (al doen we dat hier ook wel nog af en toe). Pisa zelf bleek niet zo speciaal,maar de toren,de battistero en de dom zijn wel echt de moeite. We aten er een pizza en trokken typische vakantiefoto's, zoals het echte toeristen beaamt. Daarna reisden we een kwartiertje verder naar Viareggio, dat ligt aan zee, waar 2 vrienden van Charlotte deelnamen aan een frisbeetornooi met Gentl,een ploeg uit Gent. Avontuurlijk als we zijn,besloten we te liften naar hun camping, en direct hadden we prijs (wat had je gedacht?). Die vriendelijke man zette ons af aan de baan van de camping,maar vertelde er ons wel niet bij dat die eindeloos is. Nietsvermoedend begonnen we te wandelen, op zoek naar camping Europa en uiteindelijk bereikten we pas na meer dan een uur onze bestemming, na een fikse wandeling dus. 's Avonds gingen we mee naar een frisbeefeestje, helaas wel in de buitenlucht. Overdag was het daar heel warm,maar de nachten bleken ijskoud te zijn. Slapen in de tent,was voor ons beiden dan ook een marteling,maar toch stonden we na een korte nacht op om de frisbeeërs te gaan aanmoedigen. We genoten nog wat van het warme weer op het strand,alvorens de lange terugtocht in te zetten. Het geluk lachtte ons echter toe,want we kregen een lift, helemaal tot in het centrum van Bologna! Een aardig volk, die Italianen!

Verder gaat hier alles zijn gewone gangetje. Ik leerde al wat mensen kennen: Lisa en Svenja uit Duitsland, Ieva uit Letland, enkele Fransen, Eva uit Gent, Isa uit Zweden,... Ik ga ook nog steeds naar de Italiaanse les en begrijp heel veel, maar spreken blijft echt moeilijk. Maandag beginnen onze echte lessen, waar ik waarschijnlijk geen knijt van zal begrijpen, maar dat is hoedanook een uitdaging!

Het weer is hier vrij Belgisch, de zomer is nu al een tijdje gedaan en de avonden en nachten zijn vrij koud. Ik kocht echter een dekbed in Ikea,dus ik overleef het wel!

Indien jullie mij willen bereiken, mijn Italiaans nummer is: +39 327 5460609.

Vele groetjes en tot dra!

Ruth

De eerste dagen

Dag allen,

Mijn blog is een feit! Hier zullen jullie mijn avonturen in Bologna op de voet kunnen volgen, aan de hand van mijn verhalen en foto's.

De eerste dagen vergezelde Tilly me en begonnen we een heuse kotzoektocht, die na 2 dagenal ietsopleverde! Het zoeken verliep moeizaam (Italianen die Engels begrijpen,zijn immers zeldzaam,net als een betaalbare kamer), maar het resultaat mag er zeker zijn ! Ik woon op een appartement met Barbara (een française uit de Alpen), Kieran (een Ier en neen, hij is niet rost), Christian (een Oostenrijker), Seck (een Senegalees) en nog een Spaans en Japans meisje,maar die zijn nog niet aangekomen. Van multiculturaliteit gesproken!

We kuierden ook een beetje door de stad en al snel werd duidelijk dat dit een droomstad is, een stad waar ik nu al van hou! Bologna, met zijn gaanderijen, zijn vele kerken,de gezellige drukte,met de torens, de piazza maggiore, de lekkere ijsjes, het warme weer,...

In de dagen na Tilly haar vertrek,trok ik vooral met Cleo en Charlotte (mede-erasmusser en orthopedagoog) op. We deden een heuse kerkentocht (dan ben ik altijd in mijn nopjes en Bologna heeft 100 kerken,dus ik zit goed!), we gingen naar Ikea, we winkelden een beetje,... Ook volgde een uitstapje naar zee en naar San Marino.

Ondertussen ben ik ook al met de Italiaanse lessen begonnen, maar veel kan ik nog niet,dus daarvoor is het nog even wachten. Mijn lerares is Mima, een 54 jarige kleine Italiaanse dame, die maar al te graag danst en luidkeels Italiaanse schlagers meezingt. Ik word een fan!

Tot nu toe had ik ook al 2 bezoekjes in mijn stulp: van Bram en Eli en van Fabie,la mamma uit Belgio! Indien jullie ook hierheen willen komen, altijd welkom!

Tot snel, met meer nieuws van hieruit!

Ruth