Dag makkers,

Veel meegemaakt sinds mijn laatste verhaal hier,mijn excuses alleszins voor het lange wachten! Om het wat korter te houden,hier enkele weetjes...

Wist je dat...

- ik 30/30 behaalde voor de presentatie die ik samen met Charlotte deed over de integratie van mensen met een beperking in België?

- ik gedaan heb met de lessen en me nu 2 papers en 2 examens wachten in januari?

- Hanne hier op bezoek kwam en dat ongelooflijk leuk was?

- ik heel erg genoot van de 3 dagen thuis en uiteraard ook van de chirofuif?

- mijnmama en papahier 2 dagen langer vastzaten wegen stakingen en leugens van Ryanair?

- ze genoten van hun tijd hier en ik ook?

- ik samen met hen naar een park ging met een prachtig uitzicht op Bologna?

- Italianen een heel luid,maar sympathiek volk zijn?

- Bologna 7 geheimen heeft,die ik nog niet allemaal ontdekte?

- Bologna prachtige kerstverlichting heeft en een grote kerstboom op het plein?

- het hier ook pijpenstelen kan regenen,zoals de voorbije dagen?

- ik tortellini's leerde maken dankzij echte Italiaanse oudjes?

- ik het ga uitproberen zondag en bij een succes ook eens in Gent m'n kookkunsten ten toon zal spreiden?

- we elke donderdag oude hits ophalen (onder andere the spice girls) en erna een dansje gaan zetten?

- ik zelfs na enkele keren spelen nog steeds vrij slecht ben in jungle speed?

- ik hier ongelooflijk geniet met de mensen die ik leerde kennen en besef dat mijn tijd hier bijna gedaan is?

- ik dat heel jammer vind?

- ik wel nog een heel mooi vooruitzicht heb,namelijk een tripje naar Rome voor 5 dagen voor mijn definitieve terugkeer?

- ik enkele foto's zal toevoegen van mijn ouders,de feestjes,het gezellig samen zijn met mijn vrienden?

- ik op 18 december huiswaarts ga voor twee weken om daar kerst en nieuwjaar te vieren?

- ik hoop jullie dan misschien eens tegen het lijf te lopen in Gent?

- ik de kollewijven heel hard mis hier?

- ...

Ik zou nog eindeloos kunnen doorgaan,maar laat het hierbij. Het belangrijkste is immers dat ik hier nog steeds van elk moment geniet en heel goed besef hoe plezant het al was en nog zal zijn. Al merk ik hier ook waar ik naar mag terugkeren en hoe ik iedereen in België mis. Een leuke gedachte eigenlijk! Om niet te sentimenteel te worden, stop ik hier en zeg ik graag: tot snel!

Ruth