Lieve vrienden,

Het einde van mijn erasmusavontuur is in zicht en dus wordt dit mijn laatste blogbericht...Ik maakte hier immers wel nog het één en ander mee! De nieuwe foto's zijn daarvan het bewijs.

Voor ik naar huis keerde in december,vierde ik hier nog mijn verjaardag. Ik had gekookt (pasta met zalm en pesto en als dessert mijn alomgekende fruitsla) en de meisjes hadden als verrassing mijn kamer versierd. Het werd een heel tof feestje,met een cadeautje en een ware chocoladeverjaardagstaart. Uiteraard speelden we erna nog wat partijtjes jungle speed,het spel waarin ik overigens nog steeds geen echte topper ben. Het mag gezegd, 't was één van de mooiste verjaardagen die ik al meemaken mocht!

De maand januari hier vloog al voorbij en werd gevuld met het maken van onze laatste paper(waarvan we morgen onze punten krijgen), studeren voor twee monderlinge examens (één keer 30/30 en één keer 28/30) en een tripje naar Rome.

Rome,de stad van de gladiatoren,de fora, gekke bouwwerken,beroemde keizers en al even beroemde redevoeringen die ik in mijn Latijnse lessen maar al te graag las.... Een stad waar ik al lang eens heen wilde,dus zo gezegd zo gedaan, vertrokken we (Charlotte,Svenja,Lisa,Ieva en ik) in de nacht van donderdag op vrijdag met de trein. Helaas begon het in mineur en werd mijn portefeuille daar gestolen,waardoor weeen bezoekjemoesten brengen aan de politie.Toch werden het vier toffe dagen (wel met veel regen) en viel m'n mond meermaals open van verbazing bij het zien van al die prachtige,kolossale bouwwerken van die oude Romeinen: het Colosseum, Forum Romanum,Panthenon, het Vaticaan,... Ik werd een fan van Rome en keer dus zeker nog eens terug!

Sinds maandagavond vertoef ik weer in Bologna enhou ik me bezig met inpakken,het regelen van papieren,gezellig samenzijn met de vrienden,... Het einde komt immers heel erg dichtbij (zaterdagavond ben ik definitief terug) en maakt me een beetje weemoedig. Ik ga hier immers heel wat missen: de mensen die ik leerde kennen, Bologna,de stad die eigenlijk mijn tweede thuis werd, de gezelligheid,... Ik beleefde hier een heerlijke tijd,maar helaas komt aan alle mooie liedjes een eind. De komende dagen worden er dan ook van afscheid nemen van alles en iedereen, al ben ik zeker dat ik met hen contact hou.

Het Bologna-avontuur is alleszins de mooiste tijd van mijn leven geworden,een tijd om niet te vergeten!

En met deze zin,is alles gezegd,dus tot in België allemaal!

Ruth